ładunek dodatni
Encyklopedia PWN
fiz. ciała dobrze przewodzące ciepło (przewodniki cieplne) lub prąd elektryczny (przewodniki elektryczne) w warunkach normalnych (temperatura 0°C, ciśnienie 1013,25 hPa).
metoda przybliżonego opisu atomów i cząsteczek wieloelektronowych opierająca się na założeniu, że każdy elektron porusza się w polu elektrostatycznym wytwarzanym przez dodatni ładunek jądra atomu lub jąder w cząsteczce i chmurę ujemnego ładunku pochodzącego od uśrednionego rozkładu pozostałych elektronów;
rekombinacja
fiz.:
[łac.],
Rutherford 
, baron Rutherford of Nelson, ur. 30 VIII 1871, Brightwater (lub Spring Grave k. Nelson), Nowa Zelandia, zm. 19 X 1937, Cambridge,
fizyk brytyjski.
[rạđərfərd]
Ernest , baron Rutherford of Nelson, ur. 30 VIII 1871, Brightwater (lub Spring Grave k. Nelson), Nowa Zelandia, zm. 19 X 1937, Cambridge,
odpowiednio ukształtowany obszar pola magnet. (s.e. magnetyczna) lub pola elektr. (s.e. elektrostatyczna) skupiający przechodzącą przezeń wiązkę obdarzonych ładunkiem cząstek (elektronów, jonów); działa w podobny sposób jak soczewka szklana, skupiająca wiązkę promieni świetlnych.
Volty napięcie, napięcie kontaktowe,
różnica potencjałów zewnętrznych 2 faz;
